Vrijdag 6 januari
Hoewel we hadden afgesproken iets eerder wakker te worden om Wie is de Mol via uitzending gemist te kijken, zijn we toch blijven snoozen. Toen ik naar de wekker keek en daarna zag hoe diep lief nog in slaap was, leek het me veel belangrijker dat ze dat extra uurtje zou meepakken.
Ik voel me vandaag weer ietsje beter. Vrijdag is mijn vrije dag en ik ga daarom met lief mee naar het UMC voor haar negende bestraling. Hierna besluiten we even naar Houten te rijden. Je hebt daar een grote sportwinkel en een outdoor-shop en een restaurantje waar we samen lunchen. We hebben heerlijke gesprekken waarbij we niet op de klok kijken. Zo fijn om ook zo samen te zijn en te genieten van elkaar. Ik koop vervolgens een gekke muts en hoop dat ik die tijdens een wintersport samen eens kan dragen. Snowboarden ziet lief met haar arm nu niet zitten, maar voor skiën voelt ze wel wat. Omdat ze tussen de bestraling en de chemo twee weken wachttijd heeft, lijkt het me wel superfijn om even samen weg te gaan. Misschien wel op een midweekje wintersport ofzo. Helaas moeten we wel kritisch blijven kijken naar de financiën. Lief wil niet dat ik alles blijf betalen maar mij maakt het nu even niet zoveel uit. Ik wil genieten en haar de kans geven even alle ellende te vergeten zodat ze wat kan opladen voor de chemo's. Ik heb natuurlijk ook geen geldboom in de tuin, maar ik eet nog liever 4 weken droog brood dan dat ik concessies moet doen in zaken waar lief zoveel baat bij kan hebben.. Maar eens op zoek naar leuke ideetjes voor de twee tussenweken.
Aan het einde van de middag wandelen we samen met de doggies door het park en kijken we samen Wie is de Mol af op bed.
In de avond staat de nieuwjaarsreceptie van mn basketbalclupje Jump gepland. Hier worden de winterkampioenen, dus ook mijn team, gehuldigd. Leuk, maar ik kan het niet opbrengen.
Ook lief zit er behoorlijk doorheen, waardoor we ervoor kiezen om op bed de Voice te kijken en de leftovers op te eten. Lief is verdrietig. Zacht huilend ligt ze naast me.. Hoe positief ze vanmiddag sprak, vanavond voelt ze zich ellendig en realiseert ze zich dat de mooie plannen die ze in haar hoofd heeft er nu gewoon niet uit kunnen komen.. En nu heeft ze alleen last van vermoeidheid, maar straks zal ze ook fysiek verzwakken en echt ziek zijn.. Dit jaar gaat echt een hoop diepe dalen brengen.. En natuurlijk blijven we positief, natuurlijk weten we dat het maar voor een bepaalde tijd is en zie ik ook dat er zoveel moois voorbij gaat komen en we ook heel erg gelukkig zijn samen, toch neemt dat niet weg dat er dit jaar hele heftige tijden gaan komen..
Ik baal dat lief nog steeds geen gesprek met een psycholoog heeft gehad. Dit verdriet moet echt verwerkt worden voordat ze goed verder kan.. Ik hoop dat daar dinsdag bij het eerste gesprek een goeie eerste stap in wordt gezet..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten